Obecnie na świecie w ciągu roku spożywa się ponad 340 milionów kilogramów musztardy a jej największymi konsumentami są Francuzi – ponad 1,5 kg przypada na jednego Francuza w skali roku.

Musztarda wykorzystywana jest jako przyprawa do wszelkiego rodzaju dań – doskonale sprawdza się również jako składnik wiążący sosy, nadając im jednolitą teksturę. Stosowana jest też do peklowania mięs, nadając im kruchości oraz wprowadzając delikatne nuty smakowe.

Musztarda wykorzystywana jest do leczenia problemów u osób z brakiem łaknienia. Jej składniki powodują wzrost apetytu, stymulują oraz normalizują łaknienie – zwłaszcza u dzieci w wieku szkolnym.

Musztarda na całym świecie ceniona jest za swój oryginalny i nieporównywalny smak. Bez względu na różnice kulturowe, wyznaniowe i różne gusta kulinarne, ludzie na całym świecie używają jej do sałatek, kanapek, mięs, jako składnik obiadów, śniadań i kolacji. Szacuje się, iż w przeciągu każdych 20 sekund gdzieś na świecie zakupiony zostaje słoiczek musztardy.

W Polsce tradycja majonezu sięga swoimi korzeniami zamierzchłych czasów, kiedy to nasze prababki wytwarzały go według własnych receptur, domowym sposobem ucierając żółtka i dodając odpowiednie przyprawy. Niestety nie wiemy, komu zawdzięczamy sprowadzenie tego przysmaku na teren naszego kraju.

Dziś majonez pojawia się na stole i potrawach statystycznego Polaka średnio 5 razy w tygodniu – jest więc jednym z najpopularniejszych dodatków. Statystyczny Polak najchętniej doprawia nim sałatkę i zjada jako dodatek do gotowanych jaj oraz kanapek z wędliną. Bardzo popularne i modne, szczególnie wśród młodzieży, stało się ostatnio również dodawanie majonezu do frytek, dzięki czemu zyskują one bardziej delikatny smak.

Pierwotnie pomidor był drobny i wyglądał mało apetycznie. Indianie, którzy jako jedni z pierwszych zaczęli stosować to warzywo w kuchni, sporządzali z „Tomali” wyborne sosy, doprawiając je „ahi”, czyli ostrą czerwoną papryczką. Dodawali je także do mięs, aby urozmaić ich smak.

Musztarda ma wiele właściwości leczniczych: działa pobudzająco na apetyt i stymuluje układ krążenia. Zawiera wapń, magnez i witaminę B i ma bardzo mało kalorii i tłuszczu. Skutecznie zwalcza popularną „zgagę”.

Już w V i VI wieku p.n.e. Pitagoras powiedział, że „musztarda wyostrza umysł". W tym czasie często sprzedawało się ją jako afrodyzjak i była składnikiem napojów miłosnych. Może to być powodem tego, iż w późniejszych czasach nieszczęśliwi ludzie mawiali „musztarda powoduje głupotę”, co w rzeczy samej jest nieprawdziwym i wierutnym kłamstwem. W średniowieczu zielarze uważali, że musztarda ma wiele właściwości zdrowotnych.

W dzisiejszych czasach naukowcy udowodnili, że musztarda stymuluje aktywność mózgu i pomaga trawić tłuszcze. Oleje i gorzkie substancje zawarte w musztardzie powodują zwiększenie produkcji kwasów żołądkowych. Spożywanie ziarenek gorczycy może wspomóc układ odpornościowy i zapobiec chorobie. Co więcej, okłady z gorczycy mają właściwości przeciwbólowe, a ich stosowanie działa kojąco na bolące mięśnie i zapobiega bólom reumatycznym.

Głównym składnikiem musztardy jest gorczyca – przyprawowa roślina jednoroczna, należąca do rodziny kapustowatych (Brassicaceae).

Nazwa gorczycy związana jest z jej bardzo charakterystycznym, ostrym i gorzkim smakiem, za który odpowiedzialny jest związek zawarty w nasionach – synapina.

W Stanach Zjednoczonych powstało Muzeum Musztardy, w którym można nie tylko obejrzeć, ale też kupić różne rodzaje musztardy pochodzące z najdalszych zakątków świata.

Muzeum znajduje się w miasteczku Mount Horeb, w stanie Wisconsin – w jego zbiorach zgromadzono ogromną kolekcję musztard: ponad 4.400 słoików, butelek i tubek z wszystkich 50-ciu stanów USA oraz z ponad 60-ciu krajów z całego świata. W muzeum znajduje się również spora kolekcja materiałów historycznych dotyczących musztardy – przepisów, historii i reklam.

Regularnie odbywają się tam wystawy tematyczne, poświęcone m.in. historii musztardy, jej zastosowaniu w medycynie a także musztardowy quiz geograficzny. Od 1991 roku w pierwszą sobotę sierpnia Muzeum organizuje Narodowy Dzień Musztardy.

Więcej informacji na stronie muzeum: http://www.mustardmuseum.com/

Sosy, podobnie jak musztarda, swoje korzenie mają już w starożytności. Chińczycy używali sosu sojowego już ponad 5000 lat temu, zaś główną przyprawą do potraw z warzyw stosowaną przez starożytnych Rzymian była mieszanka ziół połączona z olejem.

Z kolei monarchowie europejscy zachwycali się smakami sałatek przyrządzanych przez kucharzy dworskich z 35 składników i często doprawianych musztardami i sosami. Przysmakiem Marii, królowej Szkocji, był gotowany seler z musztardą. Dopiero pod koniec XIX wieku restaurator z Ohio zaczął w swojej restauracji serwować potrawy z sosami, a niedługo później zaczął je sprzedawać na większą skalę.

Przepisy i receptury na temat sporządzania pasty musztardowej pojawiają się już w roku 42 n.e. Jednym z pierwszych prekursorów dzisiejszej musztardy był Pliniusz Stary, który ponad 2000 lat temu w starożytnym Rzymie połączył ze sobą właściwie utarte ziarna gorczycy i ocet.

Recepturę ulepszył i rozpropagował mieszkaniec Rzymu Paladius, który w IV wieku naszej ery wymieszał ziarenka gorczycy z miodem, oliwą z oliwek i octem. Tak właśnie powstała uwielbiana na świecie przyprawa – musztarda.