Kategorie: Ciekawostki / O ketchupie
27 lutego 2015
Za twórców sosu zwanego dziś „ketchupem” uważa się Chińczyków, którzy już tysiące lat temu używali sosu z anchois, orzeszków ziemnych, grzybów, nasion fasoli. Starożytni Chińczycy sos ten nazywali „kecap”.
Do Europy „kecap” przybył wraz z brytyjskim żeglarzem z Chin w XVII wieku. W XVIII wieku Brytyjczycy dodali do tradycyjnego chińskiego sosu pomidory. Pierwszy raz w 1690 roku słowo „catchup” pojawiło się w druku, a w 1711 roku nazwa słynnego już sosu została zmieniona na „ketchup”. Pierwszy przepis na samodzielne sporządzenie „ketchupu” był wydrukowany w 1727 roku. W skład osiemnastowiecznego „ketchupu” wchodziły: anchois, ocet, białe wino, słodkie przyprawy takie jak: imbir, goździki i gałka muszkatołowa, a także pieprz i skórka z cytryny.
W Nowej Szkocji w 1782 roku pierwszy raz został opublikowany przepis na „ketchup pomidorowy”. Usiłowano mu dodać więcej zalet pisząc, że jest powszechnie używany przez Francuzów. W kolejnych latach przepisy na samodzielne wykonanie ketchupu były drukowane w wielu miejscach i niejednokrotnie były unowocześniane przez dodawanie do tradycyjnego sosu nowych składników. I tak Brytyjczycy zaczęli dodawać różne rodzaje grzybów, a Amerykanie pomidory. Brytyjski „ketchup” różnił się od amerykańskiego nie tylko ilością składników, ale także miał inną gęstość i kolor (był prawie przeźroczysty).
W drugiej połowie XVIII wieku „ketchup” był już powszechnie sprzedawany jako mikstura przede wszystkim ze skórek, pestek i zielonych pomidorów z dużą ilością cukru i octu.
W wieku XX pojawiło się wielu producentów „ketchupu” i sos ten pod różnymi nazwami takimi jak „catsup”, „catchup”, „katsup” czy „keczup” znany jest na całym świecie i używany jako sos, przyprawa i baza do różnych potraw. Jednak dzięki ekspansji restauracji typu „fast food” ketchup kojarzony jest jako idealny dodatek do frytek.